Bacakların Gelişmesi

Her anne bebeğinin bacak ve ayaklarıyla çok ilgilenir, bunlar konusunda tasalanır. Çocuk doktorlarına yapılan müracaatların büyük bir bölümü annelerin bu türlü şüpheleriyle ve korkularıyla ilgilidir. Bu konuda çok şey söylenebilirse de, burada ortopedi konusunda en fazla sorulan sorulara karşılık vermekle yetinilecektir.

Süt çocuğunun bacakları X veya O şeklinde eğri olabilir. Bu eğrilik ana babanın aklına hemen raşitizmi getirir. Raşitizm de bir iskelet gelişimi bozukluğudur. Beslenme ve genel sağlık şartlarının bozukluğu sonucu oluşabileceği gibi kalıtım sonucu da meydana çıkabilir. Raşitik çocuklar genellikle iştahsızdırlar. Çok terledikleri için derileri ıslak ve soluktur. Genel bir sinirlilik gösterirler. Yağ dokusunda bir azalma ve ödem görülür.

Kafa kemikleri de bozukluklar gösterir. Bıngıldaklar kapanmaz: Göğüs kemikleri de çeşitli bozukluklar gösterir. Raşitizm, sonuçları çocuğun bütün ömrünü etkileyecek önemli bir bozukluktur. Ama tedavi edilebilir. Bir kemik eğriliğinin raşitizm olup olmadığına ancak doktor karar verebilir. Bu yüzden raşitizm korkusuyla doktor tavsiyesi dışında vitaminler ve ilâçlar kullanmak çocuğa yarar yerine zarar verir.

Eğri Bacaklar

Eğri bacaklar anneyi telâşlandırmamalıdır. Süt çocuğunun bacakları eğridir. Fakat bunu anormal görmemek gerekir. Süt çocukluğu döneminde bu durum normaldir; fizyolojik bir durumdur. Süt çocuğunda, bacaklar, vücudun toplam uzunluğu dikkate alınırsa, büyüklerinkinden daha kısadır. Gövde ve baş çok iri olduğundan, süt çocuğunun genel görünüşü, ergin insana göre bodur ve güdüktür. Bu oran değişikliğinin yanı sıra, yeni doğmuş çocuğun bacakları eğri görünür. Eğrilik derecesi kimi çocukta az, kimi çocukta çoktur. Eğrilik içe doğrudur. Bebeğin iki bacağı birlikte Ö harfirli andırır. Bu durum çocuk iki yaşındayken düzelir. Bacaklar u-zar ve dizkapaklar kalçayla birlikte içeri doğru döner.

Bu yavaş yavaş dönüşün son ucu olarak, çocuğun bacakları yeni bir duruş alır. Artık eğrilik içe doğru değil, dışa doğrudur. Eskisine ters bir durum alan bacaklar bu kez de X harfi görünümündedir.

Bacakların Gelişmesi

Bu biçimsizliğin de düzelip çocuğun bacaklarının düz olması için, birkaç yıl daha geçmesi gerekecektir. X biçimi ancak 6-7 yaşında kaybolur. Fakat şişman, lapacı ya da genel yapısı bozuk olan çocuklarda X biçimi uzun süre kalır, önceleri doğal bir fizyolojik durum olan bu biçim, zamanı gelip de değişmezse patolojik bir bozukluk olur. Bu durumda ortopedik yollardan düzeltilmesi gerekir.

Çocuğun ne zaman yürümeyi öğreneceği de annenin çok merak ettiği bir konudur, ilk adımlar, ilk sendelemeler 12-13 aylıkken başladığı için genellikle 1,5 yaşında ya da biraz daha büyük çocuğun yürümeyi öğrendiği söylenir. Bu, doğru değildir. Yürümenin tam öğrenilebilmesi için birkaç yıl daha geçmesi gereklidir. Çünkü düzenli bir yürüyüş yalnız ayakların gelişmesine değil, aynı zamanda bacak ve kalça kaslarının gelişmesine de bağlıdır. Yeni yürüyen çocuk genellikle ayaklarını içe çevirerek yürümek ister. Bu o kadar yaygın bir davranıştır ki, fizyolojik bir özellik o-larak kabul edilir. Fakat çocuğun patikleri uygun değilse basışı öyle kalır ve düzelme yaşından sonra da içe basmaya devam eder; bu durumda ortopedik tedaviyle bu aksaklığı gidermek gerekir.

Süt çocuğunun ayaklarındaki bir özellik de biraz düztaban olmasıdır. Ancak ayakta dura dura, yürüye yürüye çocuğun a-yakları büyük insan ayağının biçimini alır. Ayakkabının bunda da rolü vardır. İyi bir ayakkabı çocuğun tabanının içbükey biçim almasına yardım eder. Çocuk nasıl olsa hızla büyüyor. Ayakkabıları eskimeden atılıyor diye ayağından büyük ayakkabı almak çok yanlıştır. Büyüklük hiç bir zaman bir numarayı aşmamalıdır. iki a-yakkabı numarası arasındaki uzunluk genellikle 7 milimetredir.

Ayağı 26 numara o-lan bir çocuğa 27 numara ayakkabı giy-dirilebiIir ama, daha büyüğünü almak yanlış olur. Daha büyük ayakkabı alınırsa, çocuğun topuğu ayakkabı tabanındaki topuğa değil, başka bir yere değer. En iyisi bir numara büyük ayakkabı almak ve başlangıçta doğal düztabanlığı önlemek için ayakkabı tabanının dışbükey olduğu yeri destekletmektir. Köselenin de yeterince sert olması gerekir. Ortopedik a-yakkabıya ancak doktorun önerisiyle başvurulur.

Sokakta ortopedik bakımdan çok iyi yapılmış, bacaklara son derece uygun ayakkabı giyen çocukların evin içinde keçe terlik giydiklerine çok rastlanır. Bileğine kadar çıkan sert deriden bot giymeye alışmış çocuğun bunu çıkarıp terlik giymesi tehlikelidir. Sokakta ve evde aynı çeşit a-yakkabı giymesi doğru olur. Bu durum, sıkıcı olmakla beraber, sıkıcılığına değer bir fedakârlıktır. Ancak bu duruma katlanmakla çocuğun ileride düzgün yürümesi sağlanmış olur.

Çocuğun ayaklarında veya bacaklarında normalin dışında bir durum görünürse hemen doktora başvurmalıdır. Doktora sormadan alınacak sözde ortopedik ayakkabılar herhangi bir ayakkabıdan daha zararlı olabilir. 1-3 yaşlar arasında patik seçimi çok zordur. 7-14 yaşlar arasında ortaya çıkün yürüme anormalliklerinin kaynağı, genellikJe 1-3 yaşlar arasında giydirilen uygun olmayan patiklerdir.

Günümüzde, özellikle büyük şehirlerde, bu durumlarda başvurulacak çocuk ayakkabısı satıcıları annelere bu konuda yardımcı olmaktadırlar. Anne babalar bu öğütleri, görünüş güzelliği ve moda gibi öğelere üstün tutmalıdır.