Tıp Okumak ve Zorlukları

Tıp Okumak ve Zorlukları; Tıp okumak aslında 1-2 saniyede okunan bir durum değil mi? Gerçekten öyle. Çünkü TIP dünyasında adım atmaya karar vermişsek ve bir kez içeri girmişsek artık ömür boyu buradan çıkamıyoruz. En basitinden okulda geçireceğimiz zamanı hesaplamaya kalkarsak; 1 yılımız hazırlıkta, 6 yılımız okulda, ardından TUS hazırlığı, uzmanlık ihtisası ve zorunlu hizmet vs. derken en azından 15 senelik bir okuma serüveni yaşıyoruz. Bu çok zor… 18 yaşında olsak demek ki 33 yaş civarı tam anlamıyla bu sistemden çıkabileceğiz. Peki, soruyorum sizlere. 18-33 yaş aralığı tam da bir insanın en verimli çağı mıdır? Gençlik yıllarının en aktif zamanları mıdır? Öyleyse bu meslek oldukça zorlu…

Tıp Okumak Zor Mu?

30’lu yaşlara kadar insanlar için hep iyi şeyler yapmak için kendini feda edeceksin. Ve en sonunda tüm yaşıtların mesleğini eline alıp işinde yükselmişken, sen daha yeni mezun olmuş şekilde işine tam anlamıyla başlamış olacaksın. Evleneceksin, çocukların olacak derken orta yaşlara doğru geleceksin. Ardından TUS’un geçmesini bekleyeceksin.

Dilerseniz gelin okuma aşamalarına bir göz atalım. Nasılmış görelim. Gerçekten tıp okumak uzaktan gözüktüğü kadar zor mu?

Tıp Okumak ve Zorlukları

İngilizce hazırlık sınıfı için kalktı diye duydum fakat hiç araştırmadım. Eğer tıp okuyacaksanız mutlaka yaz aylarında çalışıp hazırlık sınıfını okumamaya çalışın. Çünkü hazırlık okuduğun yıllarda tek yapacağın şey yatmak olacak. Quizlere 3-4 saat çalışıp gireceksin ve rahatlıkla geçeceksin. Okuduğun 6 yıl boyunca hazırlıkta öğrendiğin İngilizce aklında bile kalmayacak. Tüm İngilizceyi hazırlığa sığdırıp 1 yılda kurtulayım dersen de olmaz. Bana göre hazırlığı bir şekilde geçip kendini 6 yıl boyunca ara ara eğitmen. Böyle daha faydalı ve etkili olacaktır. Ama yok illa ben hazırlık okumak istiyorum diyorsan en alt kurdan başlamanı tavsiye ederim. Hazırlıkta kasmanın anlamı yok. Alfabeden başlamanı öneririm. Ardından gezip tozabilir, yatabilir, rahat olabilirsin.

Birinci sınıfa başladığın sıralarda kendini ilk zamanlar dünya çapındaki bir aydın olarak görebiliyorsun. Okuya okuya durumun ne olduğunu yavaştan görüyorsun. En basitinden şunu demek daha doğru, profesör gibi bölüme gibi pratisyen mezun olmak… Birinci sınıfta direk olarak kendini temel bilimler dersleri içinde bulacaksın. Biyokimyasından tıbbi biyolojisine, histolojiden embriyolojisine, anatomisinden fizyolojisine birçok bilim içinde kendini bulman normal. Eğer Gaziantep Üniversitesinde okuyorsan Anatomi 1. Sınıfta başlıyor.

Çoğu üniversitede 2. Sınıfta verilmeye başlanıyor çünkü belirtmek istedim. İlk yılın olduğu için günlük 3-4 saat çalışmayla bile ortalama yapacak duruma gelebilirsin. Her yıl 4-6 komite arası komiteler olur. Bu komitelere her seferinde “bu komite günü gününe olacak” diye başlarsın. Sen yapabilir misin bilmem ama ben şahsen başaramadım. Hep komiteye son 2 hafta kala çalıştım ve 75-80 ortalamalarla sınıfı geçtim. Komitelerde sınav zamanı 1 hafta ders olmaz zaten bilirsin. Rahatça çalışabilsin öğrenciler diye ders koymazlar. Bu zamana ekstra 1 hafta daha eklersen çok rahat sınıfı geçersin.

Yani işin özü sevgili okurlar, ilk yıl tıpçılar için “tıpçı ölümüne çalışır” lafı değil de “tıpçı komite öncesinde ölümüne ders çalışır” tabiri daha doğru olacaktır.

• İkinci sınıfa geldiğinde derslerin daha zor olduğunu görürsün ve daha fazla çalışmaya başlarsın. Bu yıl tıpçı ölümüne çalışır demek doğru olur.
• Üçüncü sınıfa geldiğinde ise okul hayatının en zor senesini geçirirsin. Çünkü farmakoloji ve patoloji gibi tıp dünyasının en kral ve zor dersleriyle karşı karşıya kalırsın. Her gün normal eve dönüş zamanın uzar. Bazen saat 6-7 gibi eve gitmeye alışabilirsin. O yüzden bu yıl tıpçı çalışırken ölür demek daha doğru…
• Dördüncü sınıfa geldiğinde stajların ve gerçekten tıp okumak başlar ve hastaneye ortamına girersin.
• Beşinci sınıfta ise stajlara devam edersin. Yaz tatilin iptaldir ve hastanede durmak zorundasındır. Ayrıca TUS’a başlamak bu dönemde yararlıdır.
• Altıncı sınıfa geldiğinde ise TUS’a çalışmaya devam edersin. Aile hekimliği dönemini de unutmayalım. Bu dönemde tıpçı zaten öldü bir de siz vurmayın dersin.

Tıp okumayı benim gözümden genel olarak bu şekilde özetleyebiliriz.